be my daddy?_010

 cut

‼️ขอแจ้งก่อนนะคะสำหรับตอนนี้ถ้าใครไม่โอเคหรือมีตรงไหนมากไปเลื่อนผ่านได้เลยนะคะ

.

.

.

.

.

.

.

.

.

แกร๊ก

ประตูห้องถูกปลดล็อคและเปิดออกพร้อมกับร่างของร่างบางที่กำลังอยู่ในอ้อมกอดของอัลฟ่าร่างสูง

"พีชตื่นไปอาบน้ำก่อนแล้วจะนอนค่อยไปนอน"

"อื้อออไม่อาววพีชไม่อาบอะพี่มิน~"

"งั้นไปนอนดีๆ"

"เดินไม่หวายยย~~"

อีกครั้งที่ร่างเล็กลอยขึ้นจากแรงอุ้มของคนพี่แล้วมุ่งหน้าไปยังเตียงใหญ่ที่คุ้นเคย ร่างบางถูกวางลงเบาๆก่อนที่ผ้าห่มผืนหนาจะมาปกคลุมร่าง

สัมผัสอุ่นๆเกิดขึ้นที่แขนข้างหนึ่งของอัลฟ่าร่างสูงรวมกับสายตาเยิ้มๆของคนตัวเล็กที่กำลังเงยหน้าหาคนด้านบน

"พี่มิน"

"หื้ม?"

"จูบ"

"..."

"จูบพีชหน่อย"

ไม่ต้องรอให้มีคำขอครั้งถัดไปริมฝีปากบางถูกประกบลงอย่างนุ่มนวลมันทั้งลึกซึ้งกว่าครั้งก่อนและอ่อนหวานกว่าที่เคยเป็น

"อื้อพีชอยาก.."

"หื้ม?"

"พีชอยากทำมัน"

"ทำอะไร"

"พีชอยากกินมินน้อยอะ"

"มินน้อย? ลูกพีชชชชช"

"พีชจาากิน"

"รู้มั้ยพูดอะไรออกมา"

ไม่ทันได้เอ่ยตอบรับร่างบางลุกขึ้นชันเข่าที่ขอบเตียงแล้วค่อยๆปลดซิบกางเกงคนตรงหน้าก่อนจะเผยให้เห็นก้อนเนื้อหนาที่มันกำลังตื่นขึ้นมันทั้งใหญ่และหนากว่าที่มือของเขาจะจับได้ถนัด

ปากบางจดจ่อที่ปลายของมันก่อนจะมีลิ้นซนชิมรสอย่างไอติมแท่งใหญ่ ปากของโอเมก้าค่อยๆครอบครองมันช้าๆพร้อมแรงดูดเบาที่ส่วนปลาย

"อ๊ะ! ลูกพีช"

"อื้มม~~"

"ลึกกว่านี้ได้มั้ย"

คำขอถูกตอบรับอย่างว่าง่ายลิ้นเรียวลากเลียไปตามความยาวของมันก่อนจะดูดกลืนเข้าไปและเข้าไปพร้อมเสียงครางในลำคอของอัลฟ่าร่างสูง

"อื้ออลูกพีชซี๊ดดด"

เสียงร้องระบายความเสียวดังขึ้นมากมายไปพร้อมกับแรงโยนตอบกลับที่เขาส่งไปไม่ต้องพูดถึงอารมณ์ตอนนี้ที่เขามีหรอกเพราะมันช่างมากซะจนอยากดันมันให้ลึกที่สุดความยาวของมันซะจริงๆ

"อย่างงั้นแหละซี้ดดด~~"

"อื้มม อื้ออ อื้มมม"

"เร็วหน่อยพีชอื้อออ"

"อื้มมม"

"พีช! อ๊ะ!! ซี้ดดดดด~~"

แรงเกร็งเกิดขึ้นขณะหนึ่งก่อนจะปล่อยของเหลวสีขุ่นออกมายังภายในปากของโอเมก้าตรงหน้าและมันก็เยอะซะจนไหลไปตามคางเล็กๆนั้น

"คายมาที่มือพี่"

มือหนายื่นเพื่อรอรองรับของเหลวในปากจากร่างบางให้คายออกมาแต่มันกลับถูกปัดทิ้งพร้อมริมฝีปากที่ปิดลงต่อหน้าของเขา

"อื้ม พีชไม่คายหรอก~"

"หึ รู้มั้ยว่าเราน่าแค่ไหน"

"น่าอารายยย~"

"หันหลัง"

"พี่มินจะทำอะไร"

"พี่จะลงโทษเด็กดื้อ"

เสื้อเชิ้ตตัวบางถูกถอดออกไปแล้วผูดมัดไปที่ข้อมือเล็กพร้อมกางเกงขาสั้นจนเผยให้เห็นผิวขาวๆทั้งหมดของโอเมก้า กลิ่นพีชหวานๆลอยคลุ้งผสมไปกับกลิ่นของไวน์องุ่นที่ชวนให้หลงมึนเมาไปกับเจ้าของกลิ่น

"ชอบกลิ่นพี่จัง"

"กลิ่นพีชก็หอมจนจะทำพี่เป็นบ้าแล้วนะ"

"อ๊ะ! พี่มิน"

สันจมูดจรดลงที่หลังคอขาวพร้อมกับนิ้วเรียวที่ลูบไปตามแผ่นหลังขาวลากยาวลงไปตามสันกระดูกลงไปยันก้อนเนื้อทรงกลมทั้งสอง

"คอนี้เป็นของพี่"

"อื้อ อื้ออ"

"หูนี้ก็เป็นของพี่"

"อ๊ะ! พี่มินอย่ากัดสิ"

"ก้นเนี้ยก็ของพี่รู้มั้ย"

"อื้อพี่มินนน~~"

"พีชเป็นของพี่นะ"

"อะ!พี่มิน อื้มม อื้อออ"

"ครับบบ"

"มัน..ซี้ดดอ่าาา"

นิ้วเรียวซอดเข้าช่องรักอย่างง่ายดายก่อนจะขยับเข้าออกจนเกิดเสียงน่าอายขึ้นมันยิ่งทำให้อารมณ์ของอัลฟ่าร่างสูงตอนนี้น่ะไปไกลซะจนเขาอยากแทรกตัวตนของเขาไปแทนที่มัน

แต่เพราะคนตัวเล็กทำตัวไม่น่ารักซะเลยเขาคงจะให้มันแกคนตรงหน้าง่ายๆไม่ไปเสียหรอก

"อะ อื้อออ อื้ออห์พี่มิน"

"หันหน้าไปสิพีช"

"พีชอ่าา พีชอยากได้"

"อะไร"

"ไม่เอาแล้วอื้อไม่เอานิ้วอื้อออห์"

"ไม่"

"หื้อส์ไม่อะ ทะทำไม"

"พี่ไม่ให้มันกับเด็กดื้อหรอก"

"อ่าาาห์! อื้อออพี่มินนน"

แรงถี่จากนิ้วเพิ่มขึ้นจนใครอีกคนไม่ได้ทันตั้งตัวแต่เพียงแค่นี้มันคงไม่พอสำหรับเขาหรอกนะ แรงกระแทกจากนิ้วหนากระทบกับแรงโยนกลับของคนตัวเล็กซ้ำแล้วซ้ำเล่า

"พี่มินพีชขอออื้อห์"

"ไม่"

"อื้อฮืออพี่มินนนอื้อ"

"ก้มตัวลงไป"

เป็นคำพูดสั่งที่คนตัวเล็กได้รับและทำตามอย่างว่าง่ายเพียงเพราะตอนนี้ความรู้สึกมันกำลังทำให้สติของเขาหายไปจนหมด

"รู้มั้ยว่าตอนเราเมามันยั่วแค่ไหน"

"อื้อห์ไม่รู้ฮือออพี่มิน พีชจะเอาอื้อห์"

"เป็นเด็กดีให้พี่สิ"

"พี่มินนอ๊า อ๊ะ อ๊ะ"

"เป็นให้พี่ได้มั้ย"

"พีชจะเป็นเด็..อื้ออ เด็กดีฮืออพี่มิน"

"น่ารักครับ อ๊ะ! อื้มมม"

"อ๊ะ!!อื้อออซี้ดขะขยับ"

"เราก็ทำสิ"

"อื้อออห์ อื้อ อ๊ะ อ๊ะพี่มินห์"

"ซี้ดดดลูกพีช"

"พี่มินนนอะพีชชอื้ออออ"

สะโพกทรงพีชขยับเคลื่อนไปตามอารมณ์ทั้งหมดของตนอย่างน่าอายแต่เขาไม่สนแล้วละเพราะตอนนี้น่ะเขาเพียงแค่อยากจะสนองต่อความต้องการนี้เท่านั้น

เสียงครางแผวเบาลงจากการขยับอยู่ฝ่ายเดียวแต่อัลฟ่าไม่ปล่อยให้โอเมก้าร่างเล็กได้พักนาน เสียงหวานกลับมาดังขึ้นอีกครั้งเมื่ออยู่ดีๆคนพี่ก็กระแทกแท่งเอ็นเข้ามาจนลึกข้างในสุดอย่างที่เขาไม่ได้ตั้งตัว

"อ๊าาาาห์พี่มินอื้ออหือห์"

"อื้มมมอยากได้ไม่ใช่หรอ"

"อื้ออออมันลึกอ๊ะ อะ อ่าาา"

"ไม่ชอบหรอก"

"ชอบอื้ออ ชอบที่สุดอื้มมมม"

"พีชรู้มั้ยว่าตอนนี้พี่รู้สึกมากแค่ไหน"

"อื้ออพี่มินนเร็วอ๊ะเร็วๆ"

"ไม่ฟังกันเลยใช่มั้ยหื้ม"

สิ้นเสียงแรงขยับหยุดลงอีกครั้งมันช่างน่าขัดใจโอเมก้าใต้ล่างซะมากๆ เขาแทบจะดิ้นไปกับเตียงนุ่มๆได้เลยมือเรียวกำผ้าปูสีขาวไว้แน่นอย่างความอยากของเขาที่มี

"อื้อออพี่มินขยับพี่มินค้าบบ~"

"พี่อาจจะหยุดไม่ได้เลยนะ"

"ฮือออพี่มินขยับบให้พีชอะ"

"ถ้าพี่น็อทใส่เราละ"

"พีชยอม อ๊ะ!!"

มันคงเป็นเสียวสติสุดท้ายของอัลฟ่าคนนึงที่จะมีได้แล้ว และใช่ตอนนี้เขาได้สลัดมันทิ้งไปจากคำตอบของคนตรงหน้าของเขา

.

.

.

.

"พีช ลูกพีชซี้ดดด"

"อ๊ะ อ๊ะ อื้ออ"

"พีชพี่จะ อ๊าาาพีช"

"อื้ออพี่มินอื้อออห์"

"พีช!อ๊ะ! อื้มมมมม"

"อื้อออออห์พี่มิน"

น็อท กลไกธรรมชาติของอัลฟ่าเมื่อมีการสืบพันธุ์กับโอเมก้าที่ฮีทหรือหากโอเมก้านั้นไม่ได้อยู่ในช่วงฮีทแต่ทั้งคู่ต่างมีอารมณ์หรือเจอคู่ที่สมน้ำสมเนื้อกลไกนี้จะเกิดขึ้น

ใช่มันคือกลไกที่กำลังเกิดขึ้นกับอัลฟ่าร่างสูงอยู่ตอนนี้ แท่งเอ็นพองตัวขึ้นพร้อมกับการหลั่งของเหลวสีขุ่นภายในตัวของโอเมก้าจนแน่นสนิท

"อื้อพี่มินพีชเจ็บ"

"อยู่นิ่งๆก่อน"

"ฮือออพี่มิน"

"พี่กอดดีขึ้นมั้ย"

"มันแน่นฮรึก พีชเจ็บอะพี่มิน"

"พี่ขอโทษ"

"มันเจ็บฮรึกพี่มินนน"

"พีชทนหน่อยได้มั้ยอย่าพึ่งขยับมันจะยิ่งเจ็บ"

น้ำตาหยดใสเริ่มหยดออกจากดวงตากลม ความรู้สึกผิดเกิดขึ้นในใจอัลฟ่ายิ่งขึ้นเมื่อได้เห็น เขาอาจคิดผิดที่ปล่อยใจไปกับอารมณ์แต่เขาคงทำได้เพียงขอโทษแล้วกอดคนตรงหน้าไว้ให้แน่นที่สุด

เวลาผ่านไปนานนับหลายนาทีแรงขยายลดลงแต่ก็ยังไม่สามารถถอดออกร่างบางสงบลงหลังจากการงอแงภายใต้อ้อมกอดของคนที่สูงกว่า

"หายเจ็บหรือยังพีช"

"เจ็บน้อยลงแล้ว"

"นอนพักนะ"

"พี่มินกอดพีชแบบนี้จนกว่าจะหลับได้มั้ย"

"อื้มทั้งคืนก็ได้"

"ห้ามปล่อยนะ"

"ไม่ปล่อยแน่นอนหลับตานอนได้แล้ว"

"พี่มิน"

"ว่าไง"

"พีชว่า...พีชชอบพี่นะ"

"..."

"..."

"อื้มชอบเหมือนกัน"

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

TBC

พิมผิดตรงไหนขออภัย ณ ที่นี้ค้าาาา